Vitaliteit is een begrip dat de laatste jaren steeds belangrijker wordt gevonden en mede bepaalt of je gezond bent of niet. Een vermindering van vitaliteit komt in veel gevallen door een verminderde mentale gezondheid, hierdoor ontstaan bijvoorbeeld klachten als angst, depressie en een burn-out. Een vitaliteitscoach kan begeleiding geven in het verhogen van de algehele vitaliteit. Bij WdoCare is een vitaliteitscoach in dienst, waarvan de werkzaamheden op dit moment niet optimaal ingezet worden. In dit onderzoek wordt antwoord gegeven op de vraag wat de factoren zijn die op dit moment de implementatie van de vitaliteitscoach binnen WdoCare belemmeren en welke verbeteradviezen hiervoor geformuleerd kunnen worden.

Methode
In dit kwalitatieve onderzoek zijn tien deelnemers geïncludeerd, namelijk de vitaliteitscoach en fysiotherapeuten werkzaam bij WdoCare. De deelnemers zijn individueel geïnterviewd om inzicht te krijgen in hun meningen, opvattingen en interpretaties. De interviews zijn naderhand getranscribeerd en geanalyseerd, waarbij alleen de relevante informatie voor de onderzoeksvraag meegenomen is.

Resultaten
Van de tien deelnemers is één deelnemer uitgesloten, vanwege het verloren gaan van het interview. De gemiddelde leeftijd van de negen deelnemers is 32,9 jaar en de gemiddelde werkzame tijd bij WdoCare is 2,5 jaar. De resultaten geven weer dat de fysiotherapeuten het lastig vinden om gele vlaggen uit te vragen en bespreekbaar te maken en het aankaarten van de vitaliteitscoach blijkt moeilijk voor de fysiotherapeuten. Alle deelnemers vinden de vitaliteitscoach van toegevoegde waarde voor de praktijk. Ook wordt de samenwerking tussen de fysiotherapeuten en de vitaliteitscoach als prettig ervaren. Toch betrekken de fysiotherapeuten de vitaliteitscoach weinig in hun behandeltrajecten. Een protocol voor het doorsturen van de juiste cliënten naar de vitaliteitscoach zouden de fysiotherapeuten prettig vinden.

Conclusie
De belemmerende factoren die een rol spelen in het implementatieproces zijn dat de fysiotherapeuten denken dat de cliënt niet naar de vitaliteitscoach wil, het lastig vinden om gele vlaggen uit te vragen en te bespreken, een drempel voelen bij het aankaarten van de vitaliteitscoach en de vitaliteitscoach vergeten. Verder heeft niet iedere fysiotherapeut evenveel interesse in de vitaliteitscoaching en mist er een protocol voor het doorsturen van de juiste cliënten.

Relevantie voor de praktijk
Het in de praktijk brengen van de opgestelde verbeteradviezen zouden waarschijnlijk de implementatie van de vitaliteitscoach daadwerkelijk kunnen bevorderen.

Bron:Elsa de Haas, Laurien Keizer en Sofie Wollaars. De missende schakel in het implementatieproces van de vitaliteitscoach. Juni 2019. Verslag van een Praktijkonderzoek in Semester 2 2018/2019 aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen in opdracht  van WeDoCare, Massai Wismans.