Transmurale samenwerking bij een CVA-patiënt.
Neurologie
Onderzoek door: Jil Dissel, Margriet van Hoek en Babet Rothman
Volledige titel: Ervaringen van fysiotherapeuten met de transmurale samenwerking bij een CVA-patiënt in de regio Nijmegen 27-November-2019
Het vermoeden bestaat dat er belemmeringen worden ervaren omtrent de transmurale samenwerking door 1e, 2e en 3e lijns fysiotherapeuten bij CVA-patiënten in de regio Nijmegen. Deze
studie richt zich op het verhelderen van de belemmeringen die worden ervaren bij een transmurale samenwerking door fysiotherapeuten in de regio Nijmegen. In deze studie zal de volgende
onderzoeksvraag beantwoord worden: Welke belemmeringen worden er ervaren door 1e, 2e en 3e lijns fysiotherapeuten in de regio Nijmegen in de transmurale samenwerking bij CVA-patiënten?
Methode
Om deze onderzoeksvraag te beantwoorden zijn er (groeps)interviews gehouden. Alle participanten gegroepeerd per instelling/praktijk, zijn fysiotherapeuten werkzaam met CVA-patiënten. De (groeps)interviews zijn getranscribeerd, gecodeerd, gecategoriseerd en gethematiseerd.
Resultaten
De thema’s die uit de analyse naar voren zijn gekomen, zijn: ‘Samenwerking en overdracht’, ‘Kwaliteitswaarborgingen en organisatie’ en ‘Externe invloed’. De kern van het eerste thema ‘Samenwerking en overdracht’ is dat de meeste fysiotherapeuten nauwelijks tot geen transmurale samenwerking ervaren. Dit heeft onder andere te maken met verschillen binnen de overdrachten, terugkoppeling en bereikbaarheid van de fysiotherapeuten. De kern van het tweede thema ‘Kwaliteitswaarborging en organisatie’ is dat er een stagnatie is van de patiëntendoorstroom, waardoor de zorgkwaliteit omlaag gaat. Daarnaast sluiten behandelingen niet op elkaar aan, door verschillen in visies en de mate van gebruik van richtlijnen. ‘Externe invloeden van de zorg’ is het laatste thema. De invloed van de zorgverzekeraar wordt als grote belemmering voor de transmurale samenwerking ervaren. De tijdsdruk en werkdruk liggen hoog, dit heeft invloed op kwaliteit van de behandelingen van de patiënten en de mate van transmurale samenwerking. Daarentegen is combinatie behandeling een nieuwe ontwikkeling waarin de zorgverzekeraar soepeler wordt en meer kansen ter bevordering van zorg en samenwerking ontstaan.
Conclusie
Momenteel wordt er geen transmurale samenwerking ervaren door de 1e, 2e, en 3e lijns fysiotherapeuten in regio Nijmegen die deelgenomen hebben aan deze studie. De ervaren belemmeringen die transmurale samenwerking tegenhouden, komen grotendeels overeen met de literatuur. Om een optimale transmurale samenwerking te creëren is het van belang dat eenduidigheid wordt gecreëerd en nagestreefd op onder andere het gebied van: communicatie, kwaliteiten van fysiotherapeuten en financiering.
Bron: Jil Dissel, Margriet van Hoek en Babet Rothman. Ervaringen van fysiotherapeuten met de transmurale samenwerking bij een CVA-patiënt in de regio Nijmegen. Verslag van een Praktijkonderzoek in Semester 2 2018/2019 aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen in opdracht van Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis Nijmegen, Jenny Joosten en Heleen Pieters.