Introductie: De Sterkekantenbenadering (SKB) is een benaderingswijze die zich richt op het inzetten van de sterke kanten van een cliënt. Sterke kanten zijn waarden, overtuigingen, kwaliteiten, vaardigheden, talenten en karaktereigenschappen die een persoon bezit. Het uitgangspunt van de SKB zijn niet de problemen, gebreken en tekortkomingen van een cliënt om tot verbetering te komen, maar vormen juist de successen, persoonlijke kwaliteiten en sterke kanten van cliënten het vertrekpunt van verandering. De cliënt leert in het behandeltraject zich te identificeren met zijn sterke kanten en weet deze sterke kanten in te zetten. In september/oktober van 2018 is voor het eerst in Nederland een pilot van de cursus ‘Sterkekantenbenadering in de ergotherapie’ aangeboden. Zestien ergotherapeuten hebben aan deze cursus deelgenomen. Uit eerder onderzoek is gebleken dat ergotherapeuten de SKB als positief ervaren. De ergotherapeuten hebben echter wel moeite met het herkennen en benoemen van de sterke kanten van de cliënt. Dit maakt de toepassing van de SKB lastig. Doordat de zestien deelnemende ergotherapeuten de enige zijn die deze pilot van de cursus hebben gevolgd, is niet bekend hoe de toepassing van de SKB in de beroepspraktijk verloopt.

Vraagstelling: “Hoe ervaren de cursisten van een cursus Sterkekantenbenadering de toepassing van deze informatie in de beroepspraktijk?”

Methode: In dit praktijkonderzoek is een kwalitatieve onderzoeksmethode toegepast, beschrijvend van aard. Middels een focusgroep interview hebben de aspirant-onderzoekers data verzameld. Het analyseren van de verkregen data hebben de aspirant-onderzoekers gedaan middels thematische analyse.

Resultaten: De resultaten zijn gebaseerd op de uitkomsten van een focusgroep met vijf respondenten. Aan de hand van vier thema’s, hebben de aspirant-onderzoekers de resultaten uitgewerkt. Deze thema’s zijn: ‘Balans tussen de verkregen theoretische en praktische informatie van stap 1, stap 2 en stap 3 tijdens de cursus SKB’, ‘Het benoemen van sterke kanten’, ‘De behoefte aan langdurige professionele steun’ en ‘Het zien van de mogelijkheden van de SKB’.  

Conclusie: De aspirant-onderzoekers kunnen concluderen dat de ergotherapeuten die de cursus ‘Sterkekantenbenadering in de ergotherapie’ hebben gevolgd deze als positief hebben ervaren. Echter vinden de ergotherapeuten het lastig om de SKB op een juiste en bewuste manier toe te passen. Om het toepassen van de SKB te bevorderen wensen de ergotherapeuten een externe input en inspiratie gedurende een langere periode. De focus in de cursus SKB lag voornamelijk op stap 1, hierdoor zijn stap 2 en 3 onvoldoende belicht.

Aanbevelingen: De aanbevelingen gericht aan de opdrachtgever zijn, het uitbreiden van de cursus SKB, stap 1 stap 2 en stap 3 moeten evenveel belicht worden, meer evenwicht tussen theoretische en praktische informatie, externe input, via LinkedIn, via Facebook, via de mail etc. De aanbevelingen gericht op vervolgonderzoek zijn onderverdeeld in verdiepend- en verbredend onderzoek. Aanbevelingen voor verdiepend onderzoek betreft de behoefte aan externe input. De aanbevelingen voor verbredend onderzoek zijn gericht op onderzoek naar een tool/hulpmiddel voor het gebruik van de SKB.

Koevoets, M., Rootsaert, R., & Woolderink, M. (2019). Sterkekantenbenadering. Een kwalitatief onderzoek naar de toepassing binnen de ergotherapeutische beroepspraktijk. Nijmegen: Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.

“Eindrapport van een praktijkgericht onderzoek in Semester 2 van 2018/2019 aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, opleiding Ergotherapie. In opdracht van De Vraag Centraal, Merel van Uden.”

Het volledige eindrapport is te vinden op HBO-kennisbank: https://hbo-kennisbank.nl/details/sharekit_han:oai:surfsharekit.nl:4aad3106-3e99-4b5a-8a88-7b54f4cfd87d?q=skb&has-link=yes&c=0