Introductie: Binnen de cognitieve revalidatie worden verschillende benaderingswijzen door elkaar gebruikt. Hierdoor is het aannemelijk dat verschillende terminologie met bijbehorende definitie wordt gehanteerd, welke niet bijdraagt aan een eenduidige interpretatie. Er is evidentie voor het gebruik van de Ergotherapierichtlijn Apraxie. Echter is het gebruik van deze richtlijn verminderd, waardoor de kans bestaat dat cliënten met apraxie niet meer behandeld worden volgens de beste evidentie. Onderzoek naar een eenduidige interpretatie van terminologie in de Ergotherapierichtlijn Apraxie, kan bijdragen aan een mogelijk herziening van de Ergotherapierichtlijn Apraxie, wat de kwaliteit van de ergotherapeutische inventarisatie en behandeling voor cliënten met apraxie, ten goede kan komen.

Vraagstelling: De volgende onderzoeksvraag is binnen dit project beantwoord: “Welke actuele terminologie, met bijbehorende definitie, binnen zowel de cognitieve revalidatie als de ergotherapeutische inventarisatie, behandeling en evaluatie, zorgen voor een eenduidige interpretatie van terminologie in de Ergotherapierichtlijn Apraxie en werkboek (2003)?”. Aan de hand van deze onderzoeksvraag is gewerkt aan de volgende doelstelling: ''Binnen een periode van vijf maanden is duidelijk welke terminologie, met bijbehorende definitie, komend uit de cognitieve revalidatie wenselijk is voor een eenduidige interpretatie van terminologie in de Ergotherapierichtlijn Apraxie en het werkboek''.

Methode: Binnen dit gehele project zijn deelnemers actief betrokken, waardoor het een participatief onderzoeksdesign betreft. Middels deskresearch 1, 2 en 3 is op een kwalitatieve wijze onderzocht hoe terminologie binnen de cognitieve revalidatie en ergotherapeutische inventarisatie, behandeling en evaluatie gedefinieerd wordt in de wetenschappelijke literatuur en vakliteratuur. Specialisten hebben checklists komende uit deskresearch 1, 2 en 3 gecontroleerd op volledigheid en juistheid (fieldresearch 1 en 2 specialisten). Middels de Delphi-methode is onderzocht welke terminologieën met bijbehorende definities volgens ergotherapeuten bijdragen aan een eenduidige interpretatie van terminologie binnen de Ergotherapierichtlijn Apraxie (fieldresearch 1 en 2 ergotherapeuten uit het werkveld). Binnen het onderzoek hebben twee specialisten en zestien ergotherapeuten deelgenomen.

Resultaten: Er zijn 84 terminologieën met bijbehorende definities gevonden binnen deskresearch 1. Uit het literatuuronderzoek, het betrekken van specialisten en de Delphi-rondes, blijkt dat over zestien terminologieën met bijbehorende definitie consensus is, betreffende een eenduidige interpretatie van terminologie binnen de Ergotherapierichtlijn Apraxie. Wanneer ergotherapeuten geen definitie vanuit de richtlijn, PRPP, CRT of het aanvullend literatuuronderzoek passend vonden, gaven zij zelf een definitie vorm gebaseerd op ervaring, literatuur en scholing.             

Conclusie: Uit dit project is gebleken dat er zestien terminologieën zijn die bijdragen aan een eenduidige interpretatie van terminologie in de Ergotherapierichtlijn Apraxie. De terminologieën uit de PRPP, CRT of het aanvullend literatuuronderzoek zijn niet per definitie bruikbaar binnen de context en het gedachtegoed van de Ergotherapierichtlijn Apraxie. Ook is duidelijk geworden dat niet alle terminologieën met bijbehorende definities volledig geoperationaliseerd kunnen worden. Dit komt omdat ergotherapeuten vanuit verschillende benaderingswijzen, anders dan de Ergotherapierichtlijn Apraxie, redeneren. Hierdoor kan een eenduidige interpretatie van alle terminologieën binnen de Ergotherapierichtlijn Apraxie nooit volledig ontstaan.  

Aanbevelingen:

Aanbevelingen om tot een eenduidige interpretatie van terminologie te komen:             
- De zestien terminologieën waarover consensus is bereikt, opnemen in de mogelijke herziene versie van de Ergotherapierichtlijn Apraxie.   

Aanbevelingen voor de praktijk:              
- Ondanks dat er geredeneerd wordt vanuit verschillende benaderingswijzen en theoretische kaders, gebruik maken van de huidige evidentie in de Ergotherapierichtlijn Apraxie omtrent het behandelen van cliënten met apraxie;
- Wanneer ergotherapeuten ervoor kiezen de mogelijk (herziene) versie van de Ergotherapierichtlijn Apraxie te gebruiken bij het behandelen van cliënten met apraxie, dienen zij gebruik te maken van de terminologieën met bijbehorende definities waarover consensus is ontstaan binnen dit project;
- Ondanks dat er geredeneerd wordt vanuit verschillende benaderingswijzen, gebruik maken van eenduidige terminologie binnen het behandelteam richting de cliënt(systeem).

Aanbevelingen voor de opdrachtgever(s):          
- De bereikte consensus, over een eenduidige interpretatie van terminologieën, controleren en confirmeren. Bij een soortgelijk vervolgproject een grotere groep onderzoeken en de verdeling van de scholingen gelijkmatiger verdelen, waarbij iedere scholing (richtlijn, PRPP en CRT) bij voorkeur voor 33,33% is vertegenwoordigd;
- Onderzoek uitvoeren naar wat kan bijdragen aan een eenduidige opvatting van de Ergotherapierichtlijn Apraxie gericht op de vormgeving. Denk hierbij bijvoorbeeld aan tekstlengte, illustratie van figuren en vormgeving van registratieformulieren;
- Onderzoek hoe met het aanpassen van de Ergotherapierichtlijn Apraxie aangesloten kan worden op de attitude van het werkveld.   
In het werkveld is een attitude zichtbaar die een negatieve invloed lijkt te hebben bij het hanteren van de Ergotherapierichtlijn Apraxie. Bij deze attitude spelen het redeneren vanuit kennis en ervaring van de behandelaar een grote rol als ook het vasthouden aan deze kennis en gebruikte benaderingswijze. Hierdoor staat men mogelijk minder open voor andere benaderingswijzen. Redeneren vanuit ervaring draagt bij aan het benaderen en interpreteren van terminologie op verschillende wijzen. Binnen een behandelteam is het belangrijk dat er een eenduidige terminologie wordt gehanteerd naar de cliënt toe. Hierdoor kan, met enige terughoudendheid, gesteld worden dat er geen eenduidige interpretatie van terminologie aanwezig is onder de behandelaren, waardoor de cliënt niet volledig kan participeren in de behandeling

Koning Coacht. (2015). Miscommunicatie [Online afbeelding]. Gedownload op 17 juni 2018, van http://koningcoacht.nl/2015/miscommunicatie/

Eindrapport van een praktijkgericht onderzoek in Semester 2 van 2017/2018 aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, opleiding Ergotherapie. In opdracht van dr. Ton Satink, werkzaam aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en Erica Blokker MSc, werkzaam aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA).